อย่าทำผม

ปัญหาที่สามค ือเสียงผมยังแยกโทนเสียงไม่ได้ เป็นอะไรก็ร้องมันอย่างเดียว พ่อแม่ก็คิดแต่ว่าผมหิวอยู่เรื่อย เรื่องอย่างนี้มันช่วยไม่ได้ คืนนั้นผมกินอิ่มแต่ก็ยังร้องงอแง ก็เพราะว่าผ้าอ้อมสำเร็จรูปที่ใช้มันเต็มแล้ว ผมก็เฉอะแฉะเป็นธรรมดา ซึ่งนี่ก็คือปัญหาทั่วไปของเด็กๆ ผมยังร้องไห้อยู่ แม่พยายามให้ผมดูดนม
เพราะคิดว่าผมคงหิว แต่ที่จริงแล้วผมแฉะ คุณพยาบาลก็มาช่วยทำทุกวิถีทางให้ผมหยุดร้อง คนอัลบาเนีย
เตียงข้างๆ ก็รำคาญผลเต็มแก่แล้ว ในที่สุดทุกคนก็มองหน้ากันแล้ว อืมฉันว่าผ้าอ้อมสำเร็จรูปเต็มน่ะ
คุณพยาบาลก็จัดแจงไปเปลี่ยนให้เรียบร้อย ผมกลับมาสู่อ้อมอกแม่อีกครั้งด้วยรอยยิ้ม รอดไปอีกหนึ่งวัน

หลังจาก วันที่สองผ่านไปด้วยดี พวกเราก็ตั้งใจจะอยู่โรงพยาบาลอีกไม่กี่วัน ก็คงแค่วันอาทิตย์นั่นแหละ
แต่แล้วฝันของเราก็สลาย เมื่อพยาบาลพยายามรั้งครอบครัวเราอย่างเต็มที่ แต่โชคดีหน่อยที่เพื่อนข้าง
ห้องย้ายกลับบ้านไปแล้ว เหลือแต่แม่และผม ทำให้เราเรียนรู้ซึ่งกันและกันได้อย่างไม่ต้องเกรงใจใคร ผม
ถูกกล่าวหาว่าตัวเล็กกว่าปกติ ต้องอยู่บำรุงอีกหน่อยและน้ำหนักก็ลดลงเรื่อยๆ อย่างต่อเนื่อง ทั้งๆ ที่มัน
น้อยอยู่แล้ว พ่อกับแม่ได้สอบถามพี่จูนซึ่งไปถามยายหมอมาให้อีกที ก็ได้ความว่าโรงพยาบาลที่เยอรมัน
เนี่ยยากจน ก็เลยต้องกันคนไข้ไว้นานๆ จะได้เอาเงินจากประกันได้เยอะๆ ถ้าเตียงเต็มเค้าก็จะไล่เราออก
เองแหละ

อยู่ไปสองวันก็ยังไม่รู้สึกอะไรนะครับ พอขึ้นมันที่สามสี่ น้ำตาก็เริ่มซึมกันทั้งพ่อทั้งแม่ วันอาทิตย์ก็กลับ
ไม่ได้ อ้างว่าหมอไม่อยู่ วันจันทร์ก็กลับไม่ได้น้ำหนักตัวยังลดลงอยู่เรื่อยๆ เอาหล่ะวันอังคารกลับได้แน่
นอนหมอบอกแล้ว พ่ออุตส่าห์ไปนัดย่าเยอรมันไว้ซะดิบดี ก็กลับไม่ได้ถูกอ้างว่าตัวเหลือง (ซึ่งจริงๆ แล้ว
ระดับความเหลืองถ้าไม่เกิน 25 ก็ไม่เป็นอันตรายอันใด) ถึงตอนนี้มีสาวรัสเซียมานอนเป็นเพื่อนแม่ และ
ก็แนะนำแม่หลายอย่าง

อะไรเหรอ

                                                               

   ไอ้ convex set, convex function, gradient, Hessian
   เนี่ยมันอะไรเหรอ พ่อพูดกรอกหูให้ฟังอยู่ทุกวัน ไม่รู้จะ
   อะไรกันนักหนา แค่พูดคำง่ายๆ ว่า พ่อ หรือ แม่ ผมยัง
   ทำไม่ได้เลย พยายามอยู่ จริงๆ พูดคำว่า แม่ได้แล้วนะ
   เวลาหิวนม ก็จะร้องเรียกคำว่าแม่ตลอด แต่ไม่มีใคร
   พิสูจน์ได้ว่าผมพูดได้จริงๆ ก็มันเป็น nontrivial 
   solution  นี่นา มาเล่าเรื่องของผมกันต่อ ก็คือหลังจาก
   ที่ผมถูกบังคับให้ทำโน่นทำนี่ทั้งๆ ที่ไม่เคยทำ ลองดูซิ
   ว่าผลมันเป็นอย่างไรบ้าง หลังจากพ่อกลับถึงบ้าน เช้า
   วันต่อมาพ่อก็ต้องไปประชุมที่ภาควิชาฯ ก่อนแล้วค่อย
   มาหาผมช่วงสายๆ วันนั้นพ่อซื้อ Mc มาให้แม่กินด้วย
   คือกับข้าวโรงพยาบาลน่ะมันแย่ที่สุดในจักรวาลเลยนะ
   นึกว่าอยู่โลกพระอังคารแล้วกัน ของกินมันถึงได้ขัดสน
   ขนาดนั้น พ่อบอกแม่ว่าปวดเมื่อยไปทั้งตัวเลย  สาเหตุ
   ก็จากการ รั้งแม่เมื่อวาน แม่เองก็ปวดไปทั้งตัวเช่นกัน
 วันนี้ผมมีปัญหาสองสามอย่าง ที่ชัดๆ ก็คือ ขี้ตา ทำให้ผมลืมตาไม่ขึ้น อันที่สองผมหิวไม่มีนม
ให้กิน สามแม่ยังไม่เข้าใจว่าผมเปียกแฉะผมก็ร้องเหมือนกัน เรื่องขี้ตาเนี่ย แม่ของสามีแม่
หรือเรียกง่ายๆ ว่าย่าของผม แนะนำว่าให้เอาน้ำนมแม่หยอดตา แค่นั้นก็จะหาย แน่นอนหล่ะ
พ่อแม่มือใหม่ใครจะไปเชื่อ เกิดหยอดสุ่มสี่สุ่มหกไป ผมตาบอดไปว่าไง บนความไม่เชื่อนั้น
คนรัสเซีย ที่มาอยู่ร่วมห้องสองสามวันถัดมาก็แนะนำวิธี เดียวกัน ซึ่งหลังจากกลับบ้านไป
แล้ว ผมไปหาหมอ หมอให้ยาหยอดตามาหยอดอยู่อาทิตย์หนึ่งก็ไม่หาย แค่ดีขึ้นๆ ลงๆ พ่อ
ลงทุนไปถามย่าเยอรมัน ซึ่งก็ได้รับคำตอบว่าไม่รู้เหมือนกัน หลังๆ ก็มีหลายคนแนะนำ วิธีดัง
กล่าว แม่ก็เลยถามคุณยายหมอเยอรมันว่าได้หรือเปล่า คำตอบคือน้ำนมแม่รักษาได้ทุกโรค
ดีกว่าเงิน สามสิบบาทเสียอีก เท่านั้นหล่ะ แม่ก็จัดการหยอดตาผมด้วยน้ำนมซึ่งตอนนั้นมีมาก
พอที่จะหยดแล้ว ได้ผล วันต่อมาผมลืมตาได้และไม่มีขี้ตาอีกเลย และหลังจากนั้นผมก็ไม่
ค่อยอยากจะหลับตาอีกเลย อิ อิ

 ปัญหาที่สองเป็นเรื่องแปลกที่การดูดนมแม่นั้นไม่ใช่เรื่องธรรมชาติ เหตุผลค่อนข้างซับซ้อน
อันแรกแม่จะมีน้ำนมก็ต่อเมื่อลูกดูดนมแม่ แต่ลูกจะดูดนมแม่ได้ก็ต่อเมื่อแม่มีน้ำนม ในวัน
แรกที่ออกมาดูโลกของผม แม่จะมีน้ำนมค่อนข้างน้อยและเป็นน้ำใสๆ ซึ่งหมอบอกว่าน้ำใสๆ
นี้มีประโยชน์มาก เริ่มแรกทีเดียวผมดูดนมได้ไม่อิ่ม ทำให้ผมหิว และการที่แม่ไม่มีน้ำนมให้
ผม ในขณะที่ผมหิวจัด นั่นก็ หมายความว่าผมต้องออกแรงดูมหาศาล ซึ่งแรงดูดมหาศาลนี้
พ่อได้ทดสอบผมโดยให้ผมดูดนิ้วก้อย ซึ่งนั่น ทำให้พ่อรู้สึกเจ็บเลยทีเดียว แล้วอย่างนี้ทำไม
แม่จะไม่เจ็บหัวนม ผมเลยกลายเป็นชายที่ทำให้แม่เจ็บที่สุด ไปแล้ว แม่หลายคนยอมแพ้
เลิกในลูกดูดนมในช่วงต้น แล้วหันไปให้นมจากขวดแทน หรือสลับไปสลับมา หมอไทยใน
หนังสือบอกว่าการทำอย่างนั้นจะทำให้เด็กน้อยอย่างผมสับสน และเลิกดูดนมแม่ซึ่งยากกว่า
ไปเลย ซึ่งสำหรับผมเองเนื่องจากในวันที่สองและสาม น้ำหนักตัวผมลดลองไปมาก แล้วก็
ยังร้องกวนมาก เวลาหิว ทำให้ผมต้องต้องป้อนด้วยนมขวดสำหรับเด็กแรกเกิดสลับกับการ
กินนมแม่ แต่ผมก็ยืนยันว่าชอบ ทำอะไรยากๆ โดยการชอบดูดนมแม่มากกว่า โดยที่ผม
พยายามทำหน้างงๆ เวลากินนมจากขวด เพื่อให้แม่ และพ่อรู้ว่าผมไม่ชอบ ปัญหามันไม่
หมดแค่นั้น เนื่องจากการสร้างน้ำนมแม่นั้นเป็นฟังก์ชันแบบ monotonic ขึ้นกับการดูดของ
ผม กล่าวคือถ้าผมดูดมาก น้ำนมแม่ก็จะถูกสร้างมากขึ้น (ทำให้นมแม่ใหญ่ขึ้นด้วย) ใน
ขณะเดียวกันถ้าผม ดูดน้อยน้ำนมแม่ก็จะถูกสร้างน้อยตามมา การแก้ปัญหานี้ก็ืคือต้อง
บังคับให้ผมดูดนมแม่ให้นานที่สุด เท่าที่จะทำได้ แต่ก็หละครับ เด็กทุกคนมีปัญหาเดียวกัน เวลาได้รับไออุ่นจะอกแม่และไม่หิวจัด บรรยากาศ อย่างนี้ก็ทำให้ง่วงนอนเป็นที่สุด ก็ไม่
เกินห้านาทีหรอกครับหลับกันหมด ทางแก้ก็สกิดขาบ้าง หูบ้าง เพื่อให้ดูดกันต่อ ที่นี้ช่วง
แรกเกิดผมนั้นหลับง่ายมาก พยาบาลเลยต้องอาศัยเครื่องปั๊มนมเวลาผมหลับ เพื่อให้เสมือน
หนึ่งว่ามีคนดูดนมแม่อยู่ ทำให้น้ำนมถูกสร้างเพิ่มมากขึ้น แต่จนแล้วจนรอดน้ำนมแม่ก็ยัง
ไม่พอให้ ผมดื่มกินอยู่ดี ย่าผมบอกว่าให้เอาผ้าชุบน้ำร้อนประคบนมก่อน เพื่อให้นมละลาย
ทั้งนี้เพราะนมแม่แข็งมาก นั่นหมายถึงมีน้ำนมอยู่เต็ม แต่มันไม่ไหล ในวันเดียวกันนั่นเอง
พยาบาลก็ใช้วิธีเดียวกับที่ย่าบอกคือเอา วัสดุอุ้มน้ำชุมน้ำร้อนมาปะคบนมแม่ โอมันก็ดีขึ้น
นะ นี่แหละตำราเดียวกันทั่วโลก แต่สิ่งหนึ่งที่พยาบาลลืม ก็คือตำราไทยบอกว่าแม่เด็ก
ต้องกินน้ำร้อนเท่านั้น แต่ที่โรงพยาบาลเราไม่ได้ทำอย่างนั้นกัน ต้องกลับมา บ้านอาทิตย์
ต่อมานั่นแหละถึงได้ทำ ซึ่งหลังจากทำเช่นนั้นบวกกับกินอาหารเพิ่มน้ำนมเช่น ถั่ว กับ ขิง
แล้ว ก็ทำให้แม่มีน้ำนมมากขึ้นตามลำดับ โย่ว