ชีวิตสองอาทิตย์แรก

หลังจากกลับถึงบ้าน ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่ทราบ มีปานปรากฎขึ้นที่แก้มผม ซึ่งพ่อกับแม่ไม่ค่อยสบาย
ใจเรื่องนี้นัก กลัวมันใหญ่ขึ้น แล้วจะเป็นปมสำหรับผมตอนโต แต่การมีปานนี้ยายหมอเยอรมันดีใจนัก
หนา บอกว่าเป็นจุดบอกว่าเป็นผมน่ะ อีกเรื่องหนึ่งก็คือตัวผมค่อนข้างคล้ำ ซึ้งแรกๆ พ่อกับแม่ก็ไม่ค่อย
ชอบใจซักเท่าไหร่ ก็ธรรมดาคนไทย ที่อยากให้ลูกออกมาขาวอวบ เอาเป็นว่าช่วงแรกนอกจากจะผอม
แล้วยังไม่หล่ออีก แง แง

ชีวิตผมสองอาทิตย์แรกช่างสุขีสโมสรเสียเหลือเกิน กินๆ แล้วก็นอนพักผ่อนสบายใจ จนพ่อร้องเพลง
ฉันเป็นหนอนให้ฟังอยู่เป็นประจำ น้ำนมแม่ก็เริ่มมีมากขึ้นจากการกินน้ำร้อน อาหารอะไรที่กินแล้วเค้า
บอกว่ามีน้ำนม พ่อก็จะไปหาซื้อมาทำให้ ช่วงพักฟื้นแม่ก็ไม่ไปไหน อยู่กับผมตลอดเวลา พ่อก็รีบกลับ
บ้านไม่มีการโอ้เอ้ ภาพพจน์ของผมดีมากจริงๆ ดึกๆ ถึงจะตื่นขึ้นมาร้องหิวนม แต่พอกินเสร็จก็หลับต่อ
อย่างรวดเร็ว ช่วงนี้พ่อกับแม่ก็สลับกันตื่นขึ้นมาดูแลผม

การกินอาหารของผมก็เป็นไปตามขั้นตอน กินนมขวดสลับกับนมแม่บ้างขึ้นกับโอกาส ที่ยังน่าห่วงก็
คือน้ำหนักผมก็ยังไม่ขึ้นเท่าใดนัก ถึงแม้ตอนออกจากโรงพยาบาลจะขึ้นมาบ้างก็เถอะ แต่ชีวิตก็ต้องมี
สุขบ้างทุกข์บ้างคู่กันเป็นของธรรมดา

ปัญหาที่พบบ่อยสำหรับผมก็คือการสะอึก ผมสะอึกบ่อยมากแทบจะทุกครั้งที่เปลี่ยนผ้าอ้อมสำเร็จรูป
นอกจากนั้นเนื้อหนังตามตัวก็เริ่มลอก ที่สะดือก็มีเลือดออก ตาก็ยังอักเสบอยู่มีขี้ตาติดตาอยู่เป็น
ประจำ และที่สำคัญคือผมจะปวดท้องร้องไห้งอแงตอนดึกๆ เสมอ ทั้งนี้เพราะท้องผมมีลม พ่อแม่แก้
้ปัญหาด้วยการโทรไปหายายหมอว่าอาการที่เกิดขึ้นจะอันตรายมากไหม ก็ได้ความว่าเป็นธรรมดา
แต่ถ้ากังวลก็ให้มาหาสิ หลังจากที่ส่งเงินค่าประกันงวดแรกไปแล้ว พ่อก็ไม่รีรอ รีบพาไปหายายหมอ
ทันที เนื่องจากความกังวลเพราะผมตัวเล็ก พ่อคิดว่าผมไม่สมบูรณ์ แต่ผมก็พยายามยิ้มบอกพ่อเสมอ
ว่าผมสบายดีนะไม่เป็นไร ทุกครั้งที่พ่อคุยกับแม่ถึงเรื่องผม ผมก็จะยิ้มรับเสมอ

พ่อจับผมใส่ห่อ ผูกหมวก อยากรัดกุม ไปหายายหมอ หลังจากชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูงแล้ว ต้องทำอีก
อย่างหนึ่งนอกเหนือจากโรงเรียนประถมทั่วไปในเมืองไทย นั่นคือวัดขนาดกระโหลกศีรษะด้วย วัดว่า
มันโตตามปกติหรือไม่ ไว้วันหลังผมจะเล่าให้ฟังว่าเค้าวัดไปทำไม ยายหมอถามพ่อว่า เอ้ามีอะไรกังวล
บอกมา พ่อก็บอกไปว่าผมหนังลอก หมอก็เอาครีมทาให้ แล้วหันไปดุแม่ว่า ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมว่า
ให้เตรียมครีมพวกนี้เอาไว้ พอเสร็จพ่อก็ชี้ไปที่สะดือว่ามีเลือดออก ยายหมอก็เช็ดแผลแล้วก็เอายาใส่
พ่อก็ชี้ไปที่ตา หมอก็บอกเดี๋ยวสั่งยาหยอดตาให้ แล้วพ่อก็ถามว่าปวดท้องหล่ะ หมอก็บอกเดี๋ยวให้ยา
เหน็บตูดกับชาไปชงกิน แล้วสะอึกหล่ะ หมอยิ้มแล้วบอกว่าก็ปล่อยให้สะอึกไปสิ มันแก้ไม่ได้นี่นา