อะไรๆ ก็เลข 4

ผมเกิดวันที่ 04.11.04 ซึ่งเป็นวันที่มีใครคนหนึ่งในอีกซีกโลกประกาศยอมแพ้การเลือกตั้งที่ผมว่ามันต้องมีีความ
สำคัญมากๆ แน่ ไม่งั้นคนเกือบทั้งโลกคงไม่ดูเศร้าหมองขนาดนั้น ยังดีที่คนมากกว่า 10 คน รู้สึกเบิกบานและร่วม
ยินดีต่อการเกิดของผม ซึ่งผมอดแอบภูมิใจไม่ได้ว่า ผมเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้โลกที่เศร้าหมองกลับมีชีวิตชีวาขึ้นมา
ได้บ้าง

ผมเกิดเวลา 19.15 น. จะเห็นว่า 19 - 15 เท่ากับ 4 พอดี และก็พักห้องหมายเลข 14 ผมตัวยาว 46 เซนติเมตร มี
รอบศีรษะใหญ่กว่าเอวของพ่อซึ่งคนละหน่วยอยู่ 1 นั่นคือ 31 เซนติเมตร ไม่ต้องเดานะครับว่า 3 + 1 = 4 อีกแล้ว
อะไรๆ ก็ล้วนแล้วแต่เป็นเลขสี่ทั้งสิ้น นี่ยังไม่นับรวมว่าผมเกิดวันพฤหัสบดี ซึ่งเป็นวันทำงานวันที่สี่อีกนะ อิ อิ

ผมเริ่มพยายามดันตัวออกทางช่องคลอดของแค่ตั้งแต่ตีสี่กว่าๆ แม่เริ่มรู้สึกเจ็บมากเป็นช่วงๆ ทุกๆ 14 นาที แล้ว
มันก็เริ่มหดสั้นลงสั้นลง แม่เริ่มบิดตัวไปมาจนท่านอนตะแคงไม่สามารถรับมือไหว ผมก็สงสารแม่เหลือเกิด ไม่
อยากเห็นแม่เจ็บ แต่ก็ไม่รู้ทำไงนี่พ่อวันนี้ต้องเตรียมสัมมนาก็เริ่มถามอาการแม่ แล้วพยายามบอกผมว่าไม่ใช่วัน
นี้นะลูก เพราะพ่ออยากให้ลูกเกิดวันเดียวกับแม่ (เพื่อนของแม่คนหนึ่งให้ความเห็นชี้ขาดว่าการที่ลูกเกิดวันเดียว
กับแม่นั้นไม่ดี เพราะเมื่อลูกโตแล้วมีแฟน ถ้าเกิดลูกอยากฉลองวันเกิดกับแฟน แม่อาจจะน้อยใจก็ได้) และก็พ่อยังรู้สึกว่ายังอุปกรณ์ต่างๆ ยังเตรียมไม่พร้อม

แม่เปลี่ยนท่านอนเป็นท่าก้งโค้งเพื่อลดความเจ็บปวด ยังดีที่ความเจ็บปวดนั้นทิ้งระยะห่างพอให้มีเวลาหายใจได้บ้าง
พ่อออกไปทำงานด้วยความกังวล และถามย้ำกับแม่หลายครั้งว่าต้องการให้พ่อยกเลิกการสัมมนาหรือเปล่า แต่แม่ก็
ยืนยันความเป็นผู้หญิงราศีแมงป่องได้ดีด้วยการบอกพ่ออย่างหนักแน่นว่า ห้ามยกเลิกเด็ดขาด ไม่ต้องเป็นห่วงแม่

พื้นที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำ เนื่องจากฝนตกเมื่อเช้า ผมได้ยินเสียงชายคนหนึ่งไขกุญแจบ้านเข้ามา เป็นใครไปไม่ได้
นอกจากพ่อผมพ่อรีบกลับมาแทบจะทันทีที่รู้ว่าแม่มีเลือดออกแล้ว พ่อดูกังวลแต่ก็ยังคงไว้ซึ่งรอยยิ้มที่มุมปาก
ถามอาการของแม่ให้ดูเหมือนคนร้อนรน ซึ่งจริงๆ แล้วผมรู้ว่าพ่อไม่ได้ตื่นเต้นอะไรเลย พ่อเป็นคนมีสติในเวลา
อย่างนี้เสมอ สรุปได้ว่าเนื่องจากการดันช่องคลอดของผม ตอนนี้แม่เจ็บทุกๆ 7 นาที พ่อบอกว่าพ่อจะกลับไปถาม
คุณย่าเยอรมันว่าควรจะทำอย่างไรดี ทั้งนี้เรากลัวว่านี่เป็นแค่การเจ็บเตือน

ผ่านไปเกือบ 14 นาที พ่อกลับมาพร้อมกับหญิงวัย 57 ปี ย่าเยอรมันนั่นเอง เธอย้ำเตือนทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อไม่ให้เรา
ลืมสิ่งของต่างๆ แล้วเธอก็พาพ่อกับแม่ไปโรงพยาบาล